پاسخ واضح به نظر می رسد. فضا بی نهایت و دور از دسترس است، در حالی که اقیانوس ها محدود و محدود به سیاره ما هستند. ما قرن‌هاست که در اقیانوس‌ها دریانوردی می‌کنیم، در حالی که قدمت اکتشافات فضایی کمتر از یک قرن است.
ما باید بیشتر در مورد اقیانوس ها بدانیم، درست است؟ چگونه اقیانوس های ما می توانند اسرار بیشتری نسبت به فضا داشته باشند؟
در حقیقت، پاسخ پیچیده است. اگرچه ما برای مدت طولانی‌تری در اقیانوس‌ها گشت و گذار کرده‌ایم، اما بسیاری از اقیانوس‌ها ناشناخته، کاوش‌نشده و دیده نشده توسط چشم انسان باقی مانده اند. در واقع، درصدی از وسعت اقیانوس ها که کاوش شده است، ممکن است شما را شوکه کند.
چه مقدار از اقیانوس ها را کاوش کرده ایم؟ چرا ما در مورد اقیانوس ها اطلاعات کمی داریم؟ و چرا دانشمندان 95 درصد آنها را کاوش نکرده اند؟
خوب، دو دلیل وجود دارد که اکتشاف اقیانوس بسیار دشوار است. برای شروع، فناوری مورد استفاده برای ترسیم اقیانوس ها و کف اقیانوس ها نسبتاً جدید است. ماهواره های اقیانوسی، شناورهای علمی، زیردریایی های اعماق دریا و سونارهای پیشرفته تنها اندکی بیشتر از پنجاه سال است که در اقیانوس ها استفاده شده اند. با پیشرفت این فناوری ها، دانشمندان توانسته‌اند وسعت بیشتری از اقیانوس‌ها را کشف و درصد بیشتری از کف اقیانوس‌ها را نقشه‌برداری کنند.
با این حال، حتی با بهبود فناوری، هنوز یک چالش بزرگ وجود دارد، و آن این است که اقیانوس بسیار وسیع است. این را در نظر بگیرید: در عمیق ترین حالت خود، اقیانوس 7 مایل عمق دارد. این گودال در منطقه ای در نزدیکی گوام به نام گودال ماریانا واقع شده است که در نزدیکی بسیاری از مقاصد محبوب قایق های تفریحی قرار دارد. به عبارت دیگر، در زیر سطح، اقیانوس ها حدود 99 درصد فضای قابل زندگی روی این سیاره را در خود جای داده اند. و این ناحیه زیر سطح است که دانشمندان اطلاعات کمی در مورد آن دارند.
پس چرا اکتشاف اقیانوس زیر آب اینقدر دشوار است؟
برای نمونه، تصویربرداری ماهواره ای تنها می تواند برای مطالعه سطح اقیانوس استفاده شود. ما می توانیم دمای آب، رنگ (شاخص حیات گیاه) و سطح آب را نمودار کنیم. اما در زیر سطح، ماهواره های ما کار چندان خوبی ندارند. این ناتوانی در “دیدن” اقیانوس ها چیزی است که اکتشاف فضایی و اکتشاف اقیانوس را بسیار متفاوت می کند. با اکتشاف فضایی، دانشمندان می توانند با استفاده از تلسکوپ، هر چیزی را که در مقابل آنها قرار دارد، ببینند. با اکتشاف اقیانوس، ما نمی توانیم خیلی دور را ببینیم. نور در اعماق آب های آزاد نفوذ نمی کند. پس از 200 متر – به اصطلاح محدوده نور خورشید – نور شروع به کاهش قابل توجهی می کند و تصویربرداری را بسیار دشوارتر می کند. علاوه بر این، شرایط زیر اقیانوس، اکتشاف را به یک نبرد افراطی تبدیل می کند. در عمیق ترین قسمت اقیانوس، فشار قابل توجه است – این معادل داشتن 50 هواپیمای مسافربری بالای سر شما است. و این به طور قابل توجهی بیشتر از فشاری است که بدن می تواند تحمل کند.
علاوه بر این، اعماق اقیانوس به شدت سرد و تاریک است و این امر سفر به آنجا را برای دانشمندان دشوار می کند. در واقع، فرستادن یک نفر به فضا آسان تر از فرستادن یک نفر به پایین ترین قسمت اقیانوس است.
به طور خلاصه، ما فقط 5 درصد از اقیانوس ها را کاوش کرده ایم، زیرا کاوش در اعماق بسیار خائنانه و دشوار است.
منبع: سراسر جهان
